OPUS GA posiada łatwy w użyciu graficzny interfejs użytkownika do sterowania analizatorami gazów MATRIX-MG i OMEGA 5. Użytkownik może przeprowadzić szybką, ciągłą i w pełni zautomatyzowaną identyfikację i kwantyfikację składu gazu przy minimalnym wysiłku szkoleniowym. Specjalistyczna wiedza z zakresu spektroskopii nie jest wymagana.
Kwantyfikacja związków gazowych opiera się na unikalnym algorytmie dopasowania nieliniowego, który dopasowuje widmo referencyjne związku docelowego do zmierzonego widma. Algorytm ten pozwala na dokładne wykrywanie i kwantyfikację związków nawet w obecności wysokich stężeń zakłócających związków gazowych, które są również uwzględniane w procedurze dopasowania. Procedura analizy uwzględnia wpływ zmiennej temperatury i ciśnienia gazu.
OPUS GA można zintegrować z systemem sterowania procesem za pomocą modułu Modbus TCP/RTU. Dodatkowo dostępne jest wyjście analogowe i interfejs sieciowy do przesyłania wyników analizy i statusu pomiaru. Dane z urządzeń zewnętrznych, takich jak czujniki O2 lub H2, mogą być wyświetlane w OPUS GA za pośrednictwem wejść analogowych.
Dzięki dostępnej ilościowej bibliotece gazów, OPUS GA pozwala na identyfikację i kwantyfikację ponad 350 związków gazowych bez konieczności wykonywania pomiarów kalibracyjnych. Dodanie nowej metody kwantyfikacji dla dodatkowego związku zajmuje tylko kilka kliknięć w OPUS GA. Poza tym, poszczególne widma referencyjne mogą być mierzone i dodawane do istniejącej biblioteki. W dowolnym momencie istniejące pomiary można ponownie przeanalizować w oparciu o zaktualizowaną bibliotekę lub zmodyfikowane metody kwantyfikacji bez konieczności ponownego wykonywania pomiarów.
Zaawansowane narzędzie symulacyjne w oprogramowaniu OPUS GA umożliwia szczegółowe symulacje widm mieszanin gazowych z uwzględnieniem zmiennych stężeń gazu. Widma są symulowane w rzeczywistych warunkach środowiskowych, takich jak temperatura, ciśnienie i rozdzielczość spektralna. Metody kwantyfikacji można łatwo zdefiniować za pomocą tych symulacji, ponieważ pokazane są widma analitu i związków zakłócających. Ponieważ dopasowanie jest używane do kwantyfikacji, sygnatury IR nieoczekiwanych gatunków gazu są bezpośrednio widoczne.